Na het eten gaat Martijn met de jongens naar huis. Ik rij door naar de sportschool om nog even een uurtje te pakken. Deze week nog even knallen omdat er in december weinig tijd is om te sporten.

Dinsdag
Vandaag mijn laatste werkdag voor deze week en de jongens naar school. Oma Bep haalt de jongens uit school en brengt de oudste naar de hockey. De jongste en oma rijden door naar Beusichem. Ik haal de oudste op van de hockey en we rijden ook naar Beusichem om lekker een hapje mee te eten.


Als we thuis komen maken wij een begin aan de suprise voor een klasgenoot van de oudste. Spannende tijden en hij vindt het helemaal geweldig voor (hulp)Sint of Piet te spelen.



Martijn heeft een bijeenkomst met diner van zijn werk. Om 20:00 is Martijn thuis en het is letterlijk wisseling van de wacht want ik heb mijn eerste echte vergadering van de ouderraad. Begin van het schooljaar heb ik me over laten halen om in de ouderraad te gaan van de school waar de jongens op zitten. En daar komt soms best ff veel bij kijken, zeker aankomende maand.

Woensdag
Vandaag lekker thuis en ik pak eerst nog even een rondje sportschool. Daarna nog even op pad voor wat sinterklaascadeautjes voor de familie. Voor de jongens heb ik het aardig op de rit alleen nu nog wat kleinigheidjes voor de overige familieleden. Thuis maak ik alvast het een en ander klaar voor Sint.

s'Middags naar de gym en fysio. Tijdens de Pietengym piep ik nog even tussen uit om echt de laatste kleinigheidjes in te slaan.


Daarna nog even door naar de bibliotheek om boeken terug te brengen en weer nieuwe boeken mee te nemen.


's Avonds maken wij met zijn allen de surprise af. En ik moet zeggen; dat hebben wij mooi gefixt.

Donderdag
Vandaag dus lekker vrij en de jongens breng ik in mijn hardloopkleding naar school. Om vervolgens even een klein rondje van 6 kilometer te pakken. Daarna thuis nog wat huishoudelijke taken en om 11:30 heb ik een afspraak bij de schoonheidsspecialiste.

Als ik daar klaar ben doe ik gelijk de wekelijkse boodschappen en pak ik thuis de laatste kleinigheidjes in. 's Middags heeft de oudste zijn laatste weerbaarheidstraining. Oma, de jongste en ik mogen meekijken en meedoen met deze laatste les. De oudste krijgt een diploma voor hetgene wat hij allemaal geleerd heeft!


Daarna gelijk door naar de jongste zijn laatste watervrije zwemles. Papa staat buiten klaar met de zwemtas, zodat we gelijk door kunnen fietsen. Soms lijkt een gezin runnen net op mijn werk.; op de  efficiëntste manier alles op tijd op de juiste plek krijgen.

Tijdens de zwemles krijg ik wat appjes en sms-jes van mijn werk. Dus na het eten log ik even in op mijn werklaptop om het een en ander op te lossen. De oudste doet gezellig met mij mee op onze privé-laptop.

Vrijdag
Vanochtend een hele strakke planning, eerlijk gezegd iets te strak. Ik had mijn agenda niet helemaal up-to-date, zeg maar, toen ik alle afspraken maakte. Eerst hebben we inloop op school, zowel bij de jongste als bij de oudste mag ik meekijken in de klas.


Helaas heb ik om negen uur een afspraak bij de sportschool voor een nieuw schema, dus de inloopjes bij de jongens waren misschien wat korter dan mijn moederhart echt zou willen. Nu weet ik dat er ouders zijn die helemaal niet komen, maar toch. Je wil het graag goed doen.

Op de sportschool nemen we de eerste dag van mijn nieuwe schema door. WOW! Dit is flink aanpoten en zeker niet voor mietjes. Advies van begeleidster; veel eten, veel slapen, dan valt het mee met de spierpijn. Eten ben ik de beste in, dus dat komt wel goed. En slapen gaat de laatste maanden ook steeds beter, dus ik neem haar advies van harte aan.

Na de sportschool gelijk door naar de garage waar mijn auto winterklaar wordt gemaakt. Het duurt even dus ik mag er heerlijk zitten met een kopje thee en dat is echt geen straf na mijn arnold-schwarzenegger-sessie van net.

En zoals altijd ben ik weer blij met mijn winterbandjes. Ik geloof dat ik één van de weinige ben die de zwarte velgen van de winterbanden mooi vind. Ik vind het wel stoer.


Als de oudste na de lunch weer terug naar school gaat, fietsen de jongste en ik even naar oma om het een en ander uit te printen voor de Sint en mijn administratie. Bij thuiskomst gaat de jongste even lekker Wii-en en ik spring snel onder de douche.

s'Middags werk ik nog aan een bestelling van een naamslinger en s'avonds eten we lekker spaghetti à la papa. Ook pakken de jongste en ik nog even snel een raid van de Pokémon. Gelukkig vangt hij de Pokemon en daar ben ik heel blij mee. Voorlopig niet meer op pad voor bijzondere Pokemon.


Zaterdag
Als ik wakker wordt voel ik letterlijk iedere spier in mijn lijf, maar vooral mijn billen spannen toch wel de kroon. Ik denk als ze nu ter plekke mijn been amputeren zonder verdoving dat ik het niet eens voel omdat de spierpijn in mijn billen zo overheerst. Het is vreselijk en ik schrik er best van.

Gelukkig kan ik mezelf uit bed krijgen en als ik maar in beweging blijf valt het best mee. We gaan aan de slag in het huishouden en de jongste helpt goed mee.


Na de lunch maak ik een eerste opzet van de letters op het naambord die ik aan het maken ben. Altijd weer een heel gedoe om het met de hand in te schilderen.


Daarna maken we ons klaar voor het feestje van vandaag. We hebben een gezellig feest van een kennis die 60 wordt. Het feest is in de Mart, een plaatselijk cafe bij ons in de stad. Helemaal gezellig en we kletsen bij met vrienden en bekenden. Voor de jongens is het helemaal super, zelf je eigen drankje bestellen aan de bar en lekker eten.


Rond zes uur gaan de jongens en ik weer lekker naar huis. Martijn blijft met wat vrienden in de stad om er nog een gezellige avond van te maken.

Zondag
Na een onrustige nacht waar ik toch wel weer flink last had van spierpijn ben ik weer vroeg uit te veren. Ik kijk wat vlogs en de oudste komt gezellig bij mij zitten met zijn bakje cruesli. Wat wordt hij toch groot en wat ben ik onwijs trots op hem.


En zoals jullie kunnen zien op mijn laptopscherm check ik even een beleggingspandje op Funda.nl. Lekker verder dromend ga ik een rondje hardlopen. Alles in mijn lijf protesteert tegen deze actie en de eerste kilometer is echt overleven. Op zich kom ik er nog wel lekker in, maar na vijf kilometer vind ik het echt genoeg. Vijf keer per week sporten is misschien toch iets te veel van het goede.

Na de lunch maken we ons op voor pakjesmiddag. We vieren het gezellig met de hele familie van beide kanten. De jongens worden dan ook flink verwend en ook de volwassenen worden niet overgeslagen.



Aanstaande zondag zal ik nog een uitgebreidere blog plaatsen over onze Sint-avonturen van dit jaar.

En zo sluiten we weer een hele drukke week af. Waarbij in het weekend gelukkig alles op zijn plek viel, waardoor we weer even in een wat rustiger vaarwater komen aankomende week.

Heel erg bedankt voor het lezen en tot de volgende week.